هوش مصنوعي (AI) از طريق تحليل و پردازش داده‌هاي بزرگ و پيچيده، مي‌تواند نقش بسيار مؤثري در دفع حملات سايبري داشته باشد. با توجه به رشد روز افزون تكنولوژي و توسعه روش‌هاي حمله، نياز به سيستم‌هاي امنيتي پيشرفته و هوشمند بيش از پيش احساس مي‌شود. هوش مصنوعي، از جمله رويكردهايي است كه مي‌تواند در اين زمينه مورد استفاده قرار گيرد. به كمك الگوريتم‌هاي يادگيري ماشين و شبكه‌هاي عصبي، سيستم‌هاي هوش مصنوعي مي‌توانند الگوها و رفتارهاي عادي و غير عادي در داده‌هاي شبكه‌هاي كامپيوتري تشخيص دهند. اين سيستم‌ها قادرند به صورت خودكار و در زمان واقعي به تشخيص و جلوگيري از حملات سايبري مختلف اقدام كنند. هوش مصنوعي مي‌تواند به عنوان يك سيستم تشخيص نفوذ (IDS) عمل كند كه به صورت مداوم فعاليت‌ها و داده‌هاي شبكه را بررسي كرده و از هر گونه فعاليت مشكوك يا آسيب‌پذيري اطلاع دهد. اين سيستم‌ها همچنين مي‌توانند با توجه به الگوريتم‌هاي خود، اقدام به پيش‌بيني و پيشگيري از حملات آينده كنند. به اين ترتيب، استفاده از هوش مصنوعي در دفع حملات سايبري، مي‌تواند بهبود قابل توجهي در امنيت سايبري به وجود آورد و به سازمان‌ها كمك كند تا با تهديدات ديجيتالي رو به رو شوند و از خسارات مالي و ساير آسيب‌ها جلوگيري كنند.

علاوه بر تشخيص و جلوگيري از حملات سايبري، هوش مصنوعي مي‌تواند در تحليل و پيش‌بيني الگوهاي حملات واقعي و احتمالي نيز به‌كار رود. با استفاده از داده‌هاي بزرگ و متنوعي كه از حملات گذشته و نمونه‌هاي حملات مختلف جمع‌آوري مي‌شوند، الگوريتم‌هاي هوش مصنوعي مي‌توانند الگوهاي مشابهي را تشخيص داده و به صورت هوشمند اقدامات پيشگيري و مقابله را پيشنهاد دهند. علاوه بر اين، هوش مصنوعي مي‌تواند در تعيين ميزان خطر حملات و اولويت‌بندي ريسك‌ها نيز مؤثر باشد.رفرنس